We komen deze uitdrukking tegen in de brief die Paulus aan Titus heeft geschreven. Titus was van oorsprong geen Jood of Jodengenoot. De apostel heeft hem ook niet besneden. Toch was hij een ,,waar kind’’ van Paulus door het gemeenschappelijke geloof. Paulus waardeerde hem als medewerker bijzonder. Hij had hem op Creta achtergelaten om daar orde op zaken te stellen. Titus moest dat allereerst doen door ervoor te zorgen dat de gemeenten ouderlingen kregen. Aan die ambtsdragers zijn hoge eisen te stellen omdat de taak die ze moeten verrichten zwaar is. Ze moeten zich vooral houden aan het betrouwbaren Woord en in staat zijn de tegensprekers te weerleggen. En tegensprekers zijn er op Creta, holle zwetsers, ijdele praters. Dat geldt vooral hen die uit de besnijdenis, uit de jodenwereld, komen. Ze zijn erg gevaarlijk. Ze misleiden. Hele gezinnen gaan er aan. Iemand die men op Creta voor een profeet houdt, een zekere Epimenides, een man uit hun eigen kring, heeft vroeger al van de Cretenzen in het algemeen gezegd dat ze leugenaars, wild en genotzuchtig zijn. nu, dat is ook de ervaring van Paulus zelf. Daarom moeten de ijdele praters kortweg weerlegd worden. Men moet niet het oor lenen aan joodse fabels en fantasieën. Paulus zegt niet met zoveel woorden waarop die betrekking hadden. Maar uit het verband is duidelijk dat te denken is aan reinigingswetten en spijswetten die men tot in het oneindige uitgesponnen had. Men moest zich van alles en nog wat onthouden. Maar, zo zegt Paulus, alles is rein voor de reinen.