Tag Archief van: Catechismus

Onder de scan

Meditatie over Romeinen 8:7

Als je in het ziekenhuis onder de scan moet, dan is dat vaak niet een goed teken. Je hebt mogelijk een ernstige ziekte in je lichaam. En dan kan je je gezond voelen. De werkelijkheid kan soms totaal anders zijn. Namelijk dat je misschien wel doodziek bent. Nu legt de Heere ons ook onder een soort scan. De scan van zijn Woord en zijn geboden. Hij toetst ons niet alleen van de buitenkant. Maar Hij ziet en oordeelt ook onze binnenkant. Ons hart, onze gedachten, onze verlangens. Hij toetst ons wij van onszelf zijn.

En wat is de uitkomst van die scan? Dat het niet goed met ons gesteld is. Het eerlijke, maar ingrijpende oordeel zegt de Heere bijvoorbeeld in Romeinen 8:7. Paulus zegt daar: “Immers, het denken van het vlees is vijandschap tegen God. Het onderwerpt zich namelijk niet aan de wet van God, want het kan dat ook niet.” Als de Heere met zijn heilige Geest niet in ons hart zou werken, dan is daar alleen maar dit te vinden: vijandschap tegen God. En geen onderwerping aan zijn wetten. Een confronterende uitkomst van de scan. Maar het is de waarheid van God. Wij kunnen ons gezond voelen. Maar we blijken doodziek. Vijanden van God. Dat zijn we.

Is daar dan ook iets van te zien om ons heen? Nu kan deze vijandschap duidelijk zichtbaar worden in tijden van oorlog. Als het recht van de sterkste gaat gelden. Als de orde wegvalt. Als er geen controlerende macht meer is. En het recht wegvalt. Dan blijkt in alle gruwelijkheden waartoe wij mensen in staat zijn. Ook dat is mensenwerk, laten we daar niet voor wegkijken. Toch kan het ook anders. Want ook in een toch vrij net land als Nederland is er ook vijandschap tegen God. Hoe dan? Bijvoorbeeld als mensen niet in God geloven en toch wel een netjes leven hebben. Waarom hebben ze dan een goed leven? Of waarom kiezen ze dan voor een huwelijk in trouw en verbondenheid? Of waarom vloeken ze dan niet? Bijvoorbeeld, omdat ze dat gewoon belangrijk vinden. Belangrijke waarden vinden. Niet omdat Gód dat van hen vraagt. Nee, dat kiezen ze zelf. Daarvan geldt dus ten diepste hetzelfde: zij onderwerpen zich niet aan God en zijn vijanden van de Heere. Uiteraard is dat dan zichtbaar op een compleet andere manier. En uiteraard is de ene zonde erger dan de ander. Maar de bron is hetzelfde. Het hart is hetzelfde: vijandschap tegen God. En géén onderwerping aan de wet van God.

Een pijnlijke uitkomst. Willen we daar niet liever voor wegrennen? Blijven ontkennen? Kop in het zand steken? Als we eerlijk zijn: ja, dat willen we. Want we vinden vaak toch van onszelf dat het best wel goed gaat. Maar dat is niet de beste manier om ermee om te gaan. Dat geldt voor een diagnose van het ziekenhuis. Dat geldt zeker ook van de diagnose die God ons geeft. Als we dat ontkennen, komt het niet goed met ons.

Wat wil de Heere? Hij wil dat we het eerlijk belijden. Maar tegelijk geeft Hij mét de diagnose ook de uitkomst. Want deze zelfde God die de eerlijke diagnose stelt. Die gaf ook zijn Zoon. Zijn innig geliefde Zoon. Om ons te redden van de zonde. En te bevrijden van het oordeel. In de geborgenheid van zijn eeuwige liefde is het veilig. Dan kan je eerlijk erkennen dat je zondaar bent. En dat je nog steeds een zondig hart hebt, waaruit elke dag zonden ophoog springen. Maar kan je ook vluchten tot Jezus. Voor genade. Vergeving. En vernieuwing. Elke dag weer. Tot aan de terugkomst van Jezus Christus.

Vragen ter overweging

  1. Herken je ook zelf iets van die vijandschap tegen God? En het verlangen om je niet aan Gods wet te onderwerpen?
  2. Wat maakt het zo moeilijk voor ons mensen, om onze schuld eerlijk te erkennen?
  3. Hoe kan het, dat die vijandschap tegen God zich in ons land soms helemaal niet duidelijk uit?
  4. Kan je tegelijk ook voorbeelden noemen van ons land, waarin die vijandschap tegen God zich wel uit?

Lezen Romeinen 8 (klik hier).

De preek over Romeinen 8:7 (en zondag 2) is via deze link na te luisteren (de preek begint vanaf 21.35).

HEERE, hoe heerlijk is uw Naam!

Meditatie over Exodus 3:1-15 nav. Zondag 36 van de Catechismus

Wat betekent een naam, vandaag de dag? Als je een andere naam zou hebben gekregen van je ouders, zou je dan ook echt een ander persoon zijn geworden? Ik denk het niet. En als iemand tegen je zegt: he Flipje, dan luister je ook. Een naam lijkt niet zo belangrijk. Maar als jij je huisdier een naam mag geven? Of stel dat je vader of moeder mag worden, en je mag jouw kind een naam geven? Dan ga je daar wel werk van maken. Hoe zal het heten? Wat betekent die naam? Een naam kies je niet zomaar. Blijkbaar is een naam toch wel belangrijk.

Als het dan gaat over de Naam van de HEERE – dan laat de HEERE in het derde gebod weten: Mijn Naam is heilig. Mijn Naam is uniek. Mijn Naam mag je niet zomaar, gedachteloos en inhoudsloos gebruiken. Want God is uniek, almachtig, heilig, groot. Wie is deze God dan? In Exodus 3 laat de HEERE iets van zichzelf zien. Doordat Hij zijn Naam openbaart. God geeft Mozes de taak om zijn volk uit Egypte te leiden. En dan vraagt Mozes: wat is Uw Naam? De HEERE zegt: Ik ben Die Ik ben. Dat is aan de ene kant een Naam, waarin de HEERE zegt: Ik ben Mijzelf. Ik ben God. Hoog verheven. Hoger dan ons mensen. Niet in woorden te vatten. En tegelijk bedoelt die Naam ook te zeggen: Ik ben trouw. Ik ben bij Mijn volk – want dat heb ik beloofd.

De HEERE laat dat ook merken in die geschiedenis. Aan het begin van Exodus 3 zegt de HEERE tegen Mozes immers: “Ik heb duidelijk de onderdrukking van Mijn volk, dat in Egypte is, gezien en heb hun geschreeuw om hulp vanwege hun slavendrijvers gehoord. Voorzeker, Ik ken hun leed.” Zie je hoe dichtbij de HEERE is? Hij weet van de nood van zijn volk af. Hij is juist zeer betrokken. Hij is erbij – Hij is Jahwe: Ik ben die Ik ben.

Als een Israëliet die Naam hoorde – dan klonk die Naam als muziek in de oren. Dat is de Naam van die God, die hen heeft bevrijd. Die hen uitleidde uit het slavenhuis van de Farao. De God die hen door de woestijn leidde. De God die hen gaat brengen in het beloofde land. Ronduit een heerlijke Naam! En daarom kunnen en mogen ze die Naam uiteraard niet leeg gebruiken. Natuurlijk niet. Als ze de Naam van déze God gebruiken, dan doen ze dat met liefde. Met ontzag. Met aanbidding. Met lofprijzing.

Dat geldt ook voor ons vandaag. Wij mogen de Naam van de HEERE kennen. Hij heeft Zichzelf immers rijk geopenbaard in zijn eigen Zoon Jezus Christus. In Hem is Gods Naam helemaal uitgetekend. In zijn woorden en daden zien we Gods naam gespeld. Wat is de roeping die wij hebben? Om die Naam te eren. Te aanbidden. Te prijzen. Dat kunnen wij niet volmaakt. Sterker nog, daarin schieten wij zóveel te kort. Maar de Naam van de Heere is groot! Hij heeft zelfs – om zijn eigen Naam – zijn Zoon gezonden om voor al onze zonden te sterven. Om smaad te dragen. Om zo te verlossen eenieder die in Hem gelooft. Zó groot is Gods Naam. Als je iets daarvan ontdekt – dan kan je toch niet anders dan zeggen: Heere, hoe heerlijk is Uw Naam!

Vragen ter overweging
1. Hoe klinkt Gods naam in jouw oren?
2. Weet jij een goede manier om te reageren als iemand vloekt?
3. Merk je ook in je dagelijkse leven dat de Heere dichtbij is?
4. Hoe eer jij de grote Naam van de Heere?

Lezen Exodus 3 (klik hier).

Klik hier om de preek over Zondag 36 en Exodus 3 te horen (de preek begint bij 23.03).